top of page
19 Marie Cloquet-1 (gesleept).jpg
IMG_4729.jpeg

Marie Cloquet Cavemen

Look at those cavemen go

De grootschalige hybride werken van Marie Cloquet zijn geen schilderijen of foto's, maar een niet- geclassificeerde overlap van beide. Door de plaatsen te reconstrueren waar ze zijn ontstaan, negeren Cloquets landschappen de scheidslijn tussen natuur en cultuur, tussen het organische en het gebouwde.

Het uitspelen van Land Art, fotografie en schilderkunst ensceneert een gebeurtenis van declassificatie, een ongedifferentieerde constellatie van plaatsen en tijden, een eigenzinnige ervaring van de wereld. Het combineert uiteenlopende registers van de werkelijkheid, waardoor het onderscheid tussen de fasen van de materie, tussen het bezielde en het levenloze, het substantiële en het denkbeeldige wordt ondermijnd. Het oefent een vloeiende, elastische staat van zaken uit, gebaseerd op een potentieel aan primaire energie waardoor alles opnieuw kan worden gecreëerd.

(Ory Dessau,2019).

Met een nieuwe serie werken op paneel, is de tentoonstelling opgevat als een studie voor een mogelijk landschap. Een omgeving waar tijd geen duidelijke aanwijzing krijgt. De werken grijpen naar kleurrijke doch onherbergzame rotsformaties en reflecteren over het ongrijpbare aspect van tijd. De landschappen plaatsen beschaving lijnrecht tegenover vooruitgang.
Cavemen is een verwijzing naar de stripfiguur Alley Oop, de oersterke en onverslaanbare koning van de grotbewoners waar de Hollywood Argyles een nummer één hit mee scoorden in 1960. David Bowie refereert eraan met de zin Look at those cavemen go in Life on Mars (1971). De zanger beschrijft een bende wild rondzwaaiende vechtersbazen die niet lijken te weten wie, wat of waar ze zijn.

bottom of page